Perşembe, Nisan 06, 2006

Yağmurlu Şehrin Kına Gecesi

Bu son yağmurlardır, bilesin
Kar mevsimi başlar yakında
Aralık dedi mi
Gelinliğini giyer bu şehir
Senin gibi süslenir, bezenir
Sanırsın çoktan bahar gelmiş de
Şehir geç kalmış…

Bu son yağmurlardır, bilesin
Sonra ağlamak başlar
Ve sigaramın dumanında tüter gece
Derken sen gelinliğini giyersin
Bir koşturmaca başlar şehirle birlikte
Oysa sevdiğin ben değilimdir
Ve oysa ben seni
Çoktan söz vermişimdir bu şehre…

Bu son yağmurlardır, bilesin
Hayallerim başlar bir yerde
Sen mutlu mesut evindesindir
Bir adam beklersin akşamları, pencerende
O adam ben değilimdir
Üzülürüm, ağlarım
Hayallerim biter o yerde
Bu son yağmurlardır, sevgilim, bilesin
Ve son sevdadır gömdüğüm
Bu şehrin senden arta kalan yerlerine…

2 yorum:

Adsız dedi ki...

bu güzelim şiir yorumsuz kalmış üzüldüm walla. o yüzden yağmurlu bi şiirle öksüz bırakmayayım kendisini...
olağanaltı bir günün
olağan yağmur bulutlarıydık sadece
en iyi annelerimiz beceriyordu yakın bir şehirde karşılıksız sevmeyi.
şenlikli bahçede tek benim içimin şenliğiydi
şairin birinin neşter teorisi*
teoriler üretmekle meşguldü asalaklı uslarımız
sağanak bir aptallıkla ardından bakacağımız aşıklar düşlüyorduk.
birer karın ağrısıydık aslına bakarsan o yakın şehire yakın şehirde.
olağanaltı günün olağanüstü gecesine yağdık
ıslandık.
*celal çimen,neşter teorisi

soner_öztm dedi ki...

valla hocam eline saglık güzel bi siir oksüz kalmasın