Sevgilim,
Sözler vardı söylenmesi muhtemel, içimin teneke ateşlerinde sana biriktirdiğim. Bir de kitap vardı baş ucumda, kapağında sigara içerdi hani yeşil.
Şimdi, birlikte karlar altında yürürken ıslanan o kitabın Gülhane'de gece vakti bir tramvaydan düşen sayfaları arasından sana topladıklarımla cümleler yapıyorum.
Gün gelir bir anka kuşu doğar tenekemden...
Cuma, Nisan 21, 2006
Muamma
Kıyısında yürüdük hayatın Kâh suya değdi ayaklarımız Kâh ıslak kumlara battık Ve anladık ki dönüp baktığımızda Ne denizdeydik Ne karadaydık…
ben bi saat sonra gidiorum bizim sehire ayaklarımı denize degdirmeye..belki bisiklet turuda yaparım.ama sensiz tadı cıkmazki..ya gözüme bişi kaçarsa kim üfürcek?
"ortam çocuğu" olmanın güzel bir özeti. yok, sana demiyorum, hepimizin öyle olduğu an'lar var. derler ya, en kötü karar bile kararsızlıktan daha iyidir diye. yanlış bile olsa, bir şeylerin peşinden gitmek, bir amacı savunmak istiyor insan. çoğu kez başaramıyor. vepek çok süslü cümle daha.
2 yorum:
ben bi saat sonra gidiorum bizim sehire ayaklarımı denize degdirmeye..belki bisiklet turuda yaparım.ama sensiz tadı cıkmazki..ya gözüme bişi kaçarsa kim üfürcek?
"ortam çocuğu" olmanın güzel bir özeti. yok, sana demiyorum, hepimizin öyle olduğu an'lar var. derler ya, en kötü karar bile kararsızlıktan daha iyidir diye. yanlış bile olsa, bir şeylerin peşinden gitmek, bir amacı savunmak istiyor insan. çoğu kez başaramıyor. vepek çok süslü cümle daha.
Yorum Gönder